Historia szkoły
SZKOŁA PODSTAWOWA W ROSOSZY
Szkoła mieściła się w dworku szlacheckim z 1925 r. będącym niegdyś własnością rodziny Olęckich. To jest budynek główny szkoły. Oprócz niego zajęcia dydaktyczno-wychowacze odbywały się w nowszym budynku przedszkola oraz tzw. ,,czerwonym budynku”, w którym mieściła się kotłownia i jedna sala lekcyjna.
HISTORIA
Informacje pochodzą z Kroniki Szkoły, którą założył ówczesny jej kierownik Józef Gąska. Pierwszego wpisu dokonał 1 listopada 1948r.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę 1918r. i po wojnie 1920r. był w Rososzy jeden nauczyciel. Następnie przybył drugi nauczyciel i w Rososzy funkcjonowała ,, dwuklasowa szkoła o dwóch siłach nauczycielskich i czterech klasach’’.
We wrześniu 1939r. szkoła była nieczynna z powodu przebywania w niej lotników z Dęblina.
W okresie okupacji hitlerowskiej nauczanie w szkole było bardzo utrudnione, gdyż skonfiskowano wszystkie podręczniki, mapy, portrety i książki z biblioteki. Nauka była często przerywana, ponieważ brakowało opału, ,, sypano również zboże do klas i przez 3-4 miesiące składowano je w budynku szkolnym’’.
Wiosną 1944r., kiedy Niemcy ustępowali, a wojska radzieckie zbliżały się, został postrzelony w nogę kierownik szkoły Józef Gaska, a jego współpracowniczka zachorowała
i wyjechała. W ten sposób szkoła w Rososzy została bez nauczycieli.
W lipcu 1944r. ,,po Wisłę’’ wkroczyły wojska radzieckie, a szkołę zajęło wojsko. Dzieci przestały uczyć się we własnej szkole. Chętni uczniowie uczęszczali do Leopoldowa.
Wiosną 1945r. przybył do Rososzy jeden nauczyciel i zaczął organizować szkołę. Uczył cztery klasy.
Na początku nowego roku szkolnego przeniesiono go jednak do Ryk, a do Rososzy powołano nauczyciela bez odpowiednich kwalifikacji, który uczył wówczas pięć klas. W listopadzie 1945 r. przybył drugi nauczyciel niekwalifikowany. Powstała ,, dwuklasówka’’ o pięciu oddziałach podległa kierownictwu w Leopoldowie.
Był to okres powojenny. Sytuacja bardzo trudna : ,, Szkoła przedstawiała się w tym czasie w bardzo opłakanym stanie (…) ławki zniszczone, wszystkie akta szkolne popalone i zniszczone, szafy porozbijane’’. Brakowało książek i innych elementarnych pomocy dydaktycznych.
W 1945r. przeprowadzona została reforma rolna. Majątek p. Olęckiej został rozparcelowany i rozdany ludziom z Rososzy. Wiosną 1946 r. zabudowania oraz grunt o powierzchni 4 hektary i 16 arów przekazano szkole w Rososzy. Dysponowała ona dwoma budynkami, pięknym ogrodem i parkiem, zaczęła się rozwijać. Przybywało uczniów, uzupełniano sukcesywnie braki w dokumentacji i wyposażeniu.
Od września 1947 r. w szkole w Rososzy uczył religii ksiądz Tadeusz Drozdowski znany i ceniony lekarz. Dzięki jego działalności okolica się bardzo ożywiła. Do Leopoldowa i Rososzy przybywało bardzo dużo ludzi. Ksiądz Drozdowski pomagał szkole w Rososzy finansowo.
,,W r. szk.1947/48 dał na pomoce naukowe 25 419,-zł’’.
W czerwcu 1948 r. dzięki pomocy finansowej ks. T. Drozdowskiego odbyła się wycieczka do Częstochowy.
W czerwcu 1948 r. odnotowano także pierwszych w historii szkoły 24 absolwentów 7-klasowej Szkoły Podstawowej w Rososzy.
W roku szk. 1951/52 nastąpiła zmiana kierownictwa i grona nauczycielskiego. Kolejnym kierownikiem szkoły został Henryk Zaremba. W skład grona pedagogicznego wchodzili: Krystyna Zaremba, Krystyna Pieńkosz, Maria Kępka, Czesława Lis, Ewa Piwońska, Emilia Pawłowska, Jan Pawłowski, następnie Genowefa Lewińska i Wacław Lewiński.
Szkoła prowadziła działalność edukacyjną, wychowawczą i kulturalną. Nauczyciele podnosili swoje kwalifikacje zawodowe. Działały koła i organizacje uczniowskie. Organizowano wycieczki turystyczno-krajoznawcze. Przybywało pomocy naukowych, sprzętu sportowego. W 1959 r. wieś Rososz została zelektryfikowana, co w znacznej mierze przyczyniło się do podniesienia warunków pracy i poziomu kształcenia.
Dyrektorzy Szkoły Podstawowej w Rososzy:
Józef Gąska
Henryk Zaremba
Zofia Tokarska
Bożena Polak
Anna Kryczka
Bożena Dryk
Barbara Smrokowska
Krzysztof Wąsik